دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.ایجاد نخستین بوستان گیاه شناسی روستایی ایران در دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- سایت خاتون شرق در مطلبی با روتیتر: ایجاد نخستین بوستان گیاه شناسی روستایی ایران در دیزباد و تیتر: دیزباد روستایی که نیم‌قرن قبل بیسوادی را ریشه‌کن کرد، به روستای دیزباد پرداخت.
به گزارش دیزباد وطن ماست، دیزباد روستایی که نیم‌قرن قبل بیسوادی را ریشه‌کن کردصبح پائیزی چهارشنبه در مسیر روستای دیزباد قندیل‌های بسته شده بر حاشیه جاده خبر از سرمای شب گذشته داشت. به خاطر واقع شدن دیزباد در ارتفاع ۲هزار متری از سطح دریا سرمای هوا در فصل تابستان هم محسوس بوده و این باعث می‌شود در فصل سرما تحمل آن برای غیربومی‌‌ها دشوار باشد.
در مسیر جاده منتهی به روستای دیزباد علیا در هر پیچ جاده دست طبیعت تابلویی از رنگ‌ها را پیش چشم رهگذران به تصویر می‌کشد و چشم‌ها را خیره می‌سازد.
روستای زیبای دیزباد در دامنه رشته کوه‌های بینالود علاوه بر برخورداری از مناظری بدیع و چشم‌نواز در چهارفصل سال که آن را به مقصد گردشگران و دوست‌داران طبیعت تبدیل کرده از شگفتی‌های اجتماعی خاصی هم برخوردار است. در ورودی روستا یگان حفاظت از محیط زیست به استقبالمان می‌آیند.
همدلی و همبستگی اهالی روستای دیزباد در همان برخورد نخست که با لبخندی بر لب به استقبال غریبه‌ها می‌روند نمایان است.
آدرس مسجد روستا را که قرار است جلسه گزارش عملکرد ۲ پروژه منحصر به فرد که شورای روستای دیزباد و خانه هلال این روستا با حمایت دفتر تسهیلات کوچک محیط زیست عمران ملل متحد در حال انجام آنهاست ، با حضور تعدادی از نمایندگان مجلس برگزار شود ، می‌پرسیم.
بافت معماری سنتی دیزباد با گذشت سالها هنوز تغییر نکرده و منظره خانه‌ها که به صورت پلکانی در دامنه کوه ساخته شده‌اند بر زیبایی‌های این روستا افزوده است.
به خاطر نوع معماری منحصر به فرد روستای دیزباد پشت‌بام هر خانه‌ای مسیر گذر عابران و رهگذران است.
مسجد زیبای دیزباد در سه طبقه بنا شده و در طبقه سوم آن موزه کوچکی از اشیای قدیمی شامل ظروف مسی و نقره‌ای و چینی وجود دارد که در آن دو شمشیر هلالی با دسته‌های استخوانی و زره و کلاه خود خودنمایی می‌کند که در گذشته برای تعزیه خوانی مورد استفاده قرار می گرفته و همه آنچه هست نشان از حُسن سلیقه اهالی دیزباد دارد.
از اهالی روستایی که بیش از نیم قرن پیش از این صددرصد اهالی آن باسواد شدند و نخبگان فراوانی را تحویل جامعه دادند جز این هم انتظاری نیست، افرادی هچون خاکی خراسانی از شاعران فارسی زبان در سده ۱۱ هجری قمری و محمد فدایی خراسانی از شاعران و نویسندگان فارسی زبان در سده ۱۲ هجری قمری.
در ورودی این روستا تابلوی جالبی به چشم می‌خورد که روی آن نوشته شده: «مبادا شکار، مبادا تبر بر درخت و بهار، محیط و زمین را نکو پاک‌دار» همه اینها خبر از آن می‌داد که با روستایی متفاوت روبرو هستیم.
نکته‌ی دیگری که در چشم انداز روستا توجه شما را به خود جلب خواهد کرد، نمادی عجیب به شکل DNA است که بر روی یک بلندی نصب شده است. در قسمت بالایی این DNA نماد لانه‌ی کبوتر و برشی از قلم به چشم می‌خورد و به این معناست که فرهنگ حفاظت از محیط زیست و دانش محوری ، چیزی‌ست که در ژن مردم دیزباد بالا وجود داشته و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شود.
نخستین مدرسه غیرانتفاعی ایران
در آغاز جلسه حسین خافی روابط عمومی شورای اسلامی و خانه هلال دیزباد با ارائه معرفی کوتاه از روستای دیزباد گفت: روستای دیزباد بالا براساس سرشماری سال ۱۳۹۵ دارای ۹۱۲ نفر جمعیت با بافت معماری پلکانی و با ۲هزار متر ارتفاع از سطح دریا مرتفع‌ترین منطقه مسکونی نیشابور بزرگ است.
وی افزود: در سال ۱۳۱۸ اولین دبستان غیرانتفاعی ایران بنا به درخواست ساکنان دیرباد در این روستا راه‌اندازی شد و در سال ۱۳۵۵ بالغ بر ۷۰۰ دانش‌آموز را تحت پوشش قرار می‌دهد و در سال ۱۳۵۰ بیسوادی در این روستا ریشه‌کن می‌شود که در روزنامه کیهان ۲۵ مرداد ۱۳۵۱ این خبر منتشر شد و دیزباد بالا ، اولین روستای بدون بیسواد ایران ، نام گرفت
محصول گیلاس، آلو و سیب پیش از تحریم‌ها به کشورهای اوکراین، مالدیو، آستانه میانه، کشورهای حوزه خلیج فارس صادر می‌گردید، خافی با اشاره به این موضوع گفت: ما در حوزه تولیدات روستایی تلاش می‌کنیم تا بهترین و مرغوب‌ترین تولیدات را داشته باشیم و بر این باور هستیم که برای اجرای موفق هر طرحی نیازمند مشارکت و مردمانی بانشاط و شاد هستیم و از جمله طرح‌های روستای دیزباد در راستای ارتقای روحیه نشاط همگانی طرح بهترین لبخند است که بر این اساس هر سال یک مرد و یک بانو به عنوان شادترین روستایی انتخاب و معرفی می‌شوند.
حسین خافی بیان کرد: یکی از مواردی که از ابتدا مورد توجه اهالی روستا بوده مسئله تفکیک زباله است. در این روستا نه تنها کسی حق ریختن زباله بر روی زمین را ندارد، بلکه مردم روستا خودشان را موظف می‌دانند که روستا را تمیز کنند و خیلی پیشتر از آنکه کسی به فکر تفکیک زباله بیفتد، ما این کار را انجام می‌دادیم.
حسین خافی بیان کرد: تاسیس اولین روابط عمومی شورای روستایی کشور در دیزباد در سال ۱۳۹۲ سبب گردید تا مطالبات مردمی از مسئولین محلی ، شهرستان و … با جدیت بیشتری پیگیری شود و از سوی دیگر اجرا مراسم و برنامه های متنوع و شاد ، به جذب قشر جوان و ایجاد فضای نشاط و پویایی کمک شایانی نموده است چرا که زجامعه محلی زمانی در اجرای برنامه های مشارکتی و استفاده از ظرفیت های بالقوه مردمی در حوزه های مختلف فرهنگی ، اجتماعی ، زیست محیطی ،عمرانی و …. موفق خواهد بود که « شادی و امید « میهمان دل و جان مردم باشد.
توسعه دیزباد بر محورهای گردشگری و محیط زیست
در ادامه محمود کردی رییس ادوار گذشته شورای دیزباد و رییس خانه هلال دیزباد گفت: دامنه‌های جنوبی رشته کوه بینالود از پوشش گیاهی غنی برخوردار است و طی سال‌های گذشته به دلیل حجم بی‌رویه برداشت‌ها غیراصولی دچار آسیب شده است به همین خاطر در سال ۱۳۹۲ نخستین یگان حفاظت محیط زیست دمردمی کشور در دیزباد با همکاری و خودیاری اهالی همین روستا تشکیل شد
وی با اشاره به اینکه برنامه توسعه‌ای دیزباد در محورهای محیط‌زیست و گردشگری تدوین شده اظهار کرد: در راستای اجرای طرح حفاظت و تکثیر گونه های با ارزش گیاهی ،یک سایت هفت هکتاری جهت کشت و حفاظت در اختیار گرفته شده و طی ۲ سال گذشته هشت‌هزار اصله درخت و نهال از گونه‌های باارزش در این محدوده کاشته شده و یک‌استخر ذخیره آب با ظرفیت ۴۰۰ هزار لیتر برای مدیریت نزولات جوی و آب های سطحی احداث شده است تا نخستین بوستان گیاه‌شناسی ایران ایجاد شده و یک بانک ژنتیکی گیاهان بومی فراهم شود ، بطوریکه در آینده نزدیک ، برای برای توسعه گونه ها در سایر نقاط و همچنین میزبانی از تورهای تحقیقاتی و پژو هشی ، مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت
وی گفت: درچارچوب طرح آگاهی افزایی مشارکتی درباره ویروس کرونا کارگاه‌های آموزشی تشکیل شد و در این طرح ۳۰روستا تحت پوشش قرار گرفته است و خوشبختانه توفیق در اجرای این پروژه نیز سبب شد تا نماینده صلیب سرخ و هلال احمر در ایران با همراهی دبیر کل جمعیت هلال احمر کشور ، تابستان گذشته ، به دیزباد عزیمت نموده و از نزدیک در جریان روند اجرای طرح قرار گیرند .
راه پر ثمر گذشته را ادامه می دهیم
در ادامه علیرضا میرشاهی که به تازگی به عنوان رییس شورای اسلامی دیزباد ، مشغول به خدمت به هم ده دیاران خویش شده است ، ضمن خیر مقدم به مسولین و میهمانان ، با تقدیر از فعالیت های بی بدیل انجام شده در ادوار گذشته شورای دیزباد بالا ، از عزم جدی ششمین دوره شورای اسلامی دیزباد برای تداوم فعالیتهای عمرانی ، اجتماعی ، فرهنگی ، زیست محیطی و …سخن گفت و اظهار امیدواری کرد که با همت مسولین و همکاری اهالی ، روستای دیزباد همچنان عنوان روستای اولین ها را حفظ کند
دیزباد بالا نمونه بارز توسعه پایدار روستایی
رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در این جلسه گفت: دیزباد بالا نمونه بارز توسعه پایدار روستایی در حوزه ملی و بین‌المللی است که با جلب حداکثری مشارکت اهالی به اقتصادی پویا دست یافته است.
سمیه رفیعی اظهار کرد: همه مواردی را که در حوزه محیط زیست تلاش می‌کنیم بگوئیم و بیاموزیم در روستای دیزباد در عرصه عمل مشاهده می‌کنیم که جای تقدیر دارد.
وی بیان کرد: در مباحث مربوط به محیط زیست مردم جلوتر از مسئولان هستند و امروز مسئله آب چالش اصلی و جدی کشور است که برای مقابله با این بحران هنوز یک برنامه جامع و منسجم نداریم.
وی اظهار کرد: امروز در دنیا به سمت حفاظت مشارکتی پیش می‌رویم و مردم خودشان در این امر مداخله می‌کنند و بهره و سود آن را مستقیم‌مشاهده می‌کنند اما در این زمینه هنوز کار چندانی انجام نشده است.
وی افزود: در مناطقی که توسعه رخ داده است سود بهره‌برداری از منابع طبیعی به سرمایه‌داران می‌رسد و ساکنان همان مناطق بیشتر با مخاطرات آن دست به گریبان هستند و این از مصادیق مهم توسعه پایدار است که سود صنایع صرف جوامع محلی شود.
سمیه رفیعی با اشاره به اینکه در حوزه محیط زیست کنوانسیون‌ها، معاهدات و قراردادها و قوانین زیادی داریم اظهار کرد: اما در این حوزه بیش از همه تعهدات اخلاقی و باورهای مردمی مهم است که در روستای دیزباد وحدت و همدلی در این زمینه وجود داشت.
وی گفت: طرح حفاظت از گونه‌های با ارزش گیاهی در روستای دیزباد طرحی مترقی است که مهم‌تر از آن مشارکتی بود که در بین اهالی این روستا برای اجرای آن شکل گرفته بود تا این فرهنگ به نسل‌های آینده منتقل شود و دیزباد یک‌نمونه موفق در این‌حوزه بود.
وی افزود: در سایه این مشارکت ۲طرح حفاظت از گونه های باارزش گیاهی و آگاهی‌افزایی مشارکتی درباره ویروس کرونا در روستای دیزباد که در آن به ۳۰ روستای دیگر نیز ارائه خدمت صورت گرفته با موفقیت اجرایی شده است.
پرویز اوسطی و دیزباد
نائب رئیس کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس شورای اسلامی گفت: روستای دیزباد مصداق بارز و عملی توسعه پایدار روستایی در ایران و جهان است.
پرویز اوسطی افزود: در روستای دیزباد با برخورداری از شرایط و ظرفیت‌های مناسب در حوزه آبخیزداری و درخت‌کاری باید نهضتی ایجاد شود تا در سطح ملی به صورت پایلوت درآید و لهجه و دانش بومی روستای دیزباد قابلیت ثبت به عنوان میراث ناملموس را دارد.
وی اظهار کرد: از ۵۰۰سال قبل گفتمان توسعه برای بازسازی جامعه براساس باورهای جدید مورد بر سه محور علم باوری، انسان باوری، آینده باوری قرار گرفته است.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: محیط زیست یک میراث بین نسلی و جهانی است و در سرزمین ما که با ۲پدیده تغییر اقلیم و گرمایش زمین مواجه هستیم این موضوع برای حفظ گونه های گیاهی و ذخایر ژنتیکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
وی با اشاره به اینکه به دلیل تنوع اقلیمی در ایران حدود ۹۰درصد گیاهان دنیا در کشور ما به عمل می‌آید اظهار کرد: حفظ این ذخایر ژنتیکی یک اولویت است و اهمیت این‌موضوع در روستای دیزباد به خوبی درک شده است.
وی افزود: روستای دیزباد نمونه‌ای موفق از الگوی واقعی توسعه پایدار در حوزه محیط زیست با مشارکت مردمی می‌باشد که لازم است در همه روستاهای کشور مورد توجه گیرد و طرح حفاظت و تکثیر گونه های با ارزش گیاهی که در این روستا به مورد اجرا در آمده میتواند به دیگر نقاط کشور نیز تعمیم یابد.
سید حییی سلیمانی و دیزباد
فرماندار زبرخان گفت: با توجه به بحران خشکسالی طرح کشت‌های گلخانه‌ای امروز به طور جدی در دستور کار قرار دارد و پنج هکتار زمین در زبرخان به این منظور اختصاص یافته است.
سید یحیی سلیمانی با اشاره به اینکه ۸۵۰گونه گیاه دارویی در زبرخان وجود دارد گفت: از این تعداد فقط ۲گونه آن شامل استخدوس و ریواس برداشت می‌گرددو برای سایر این‌گونه‌ها برنامه‌ای نداریم.
وی با بیان اینکه زبرخان دارای یک هزار هکتار جنگل و پنج حوزه آبخیزداری است افزود: اداره حفاظت محیط زیست این شهرستان با این تعداد نیرو و تجهیزات در حوزه حفاظت نمی‌تواند کار موثری انجام دهد
فرماندار زبرخان با بیان اینکه مشارکت و همیاری اهالی دیزباد موجب شده تا شاهد اتفاقات خوبی در این روستا باشیم گفت: در چارچوب اجرای طرح حفاظت و تکثیر گونه‌های باارزش گیاهی و دارویی در سال ۱۳۹۲ نخستین یگان حفاظت محیط زیست دیزباد با همکاری و خودیاری اهالی همین روستا تشکیل شد و پس از بروز بحران کرونا هم در راستای آگاهی افزایی مشارکتی درباره ویروس کرونا به همت خانه هلال دیزباد کارگاه‌ها و‌کلیپ‌های آموزشی تهیه و منتشر شد و در این‌چارچوب ۳۰روستا تحت پوشش قرار گرفت.
وی افزود: از جمله طرح‌های جالب روستای دیزباد در راستای ارتقای روحیه نشاط همگانی طرح بهترین لبخند است که بر این اساس هر سال یک مرد و بانو به عنوان شادترین روستایی انتخاب می‌گردد.
در پایان این جلسه از یک دستگاه موتورولانس و ۲ دستگاه اطفا حریق به ارزش بیش از یک میلیارد و دویست میلیون ریال رونمایی شد.
با وجود سردی هوا سفرمان را در روستای دیزباد علیا ادامه می‌دهیم.
پیش از این محمد درویش، کنشگر محیط زیستی، در مصاحبه‌اش با ایرنا، نکات جالبی را در مورد روستای دیزباد بالا بیان کرده بود، نکاتی که شاید برای ما عجیب و یا حتی رویایی و غیرواقعی به نظر برسند، اما حقیقت دارند و مردمان روستا به آنها پایبند هستند.
آرمان مردم دیزباد
به گفته وی یک آرمانی در این روستا هست که اولین بندش این است که کسی حق ندارد در این روستا درخت بلند قد را قطع کند. می‌گویند پرنده‌ها بر درختان بلند قد بیشتر لانه می‌کنند چون امنیت دارند و هر چه حال پرنده‌ها بهتر باشد، آن پرنده‌ها کرم خرات گردو و گیلاس را می‌خورند و دیگر نیازی نیست حجم زیادی سم شیمیایی برای آفت بزنیم.
دوم در این روستا اگر کسی در مزرعه استخری دارد، موظف است حتماً چند تکه چوب در استخر بیندازد که اگر پرنده‌ای خواست آب بخورد غرق نشود.
سوم شورای روستا تصویب کرده است که اگر کسی می‌خواهد خانه‌ای بسازد یا بخواهد خانه را مرمت کند، حتماً بخشی از خانه باید آشیان پرنده باشد. باورشان به این است که هر چه پرنده‌ها حالشان در این روستا بهتر باشد، هم در قلمرویی که پرواز می‌کنند کود بهتری در زمین می‌پاشند و این کود میتواند حاصلخیزی خاک را افزایش دهد که دیگر نیازی به کود شیمیایی نیست و هم اینکه پرنده‌ها با آفات مبارزه می‌کنند و نکته دیگر اینکه پرنده‌ها با آوازی که می‌خوانند حال مردم را بهتر می‌کنند.
و پنجم اینکه در این روستا کسی شکار نمی‌کند که گرازها را بکشد تا به محصولات کشاورزی‌شان آسیب نرسد، بلکه موانع فیزیکی ایجاد کرده‌اند که گرازها نزدیک مزارع و درخت‌هایشان نشوند. یاد گرفته‌اند چگونه از موهبت‌های طبیعی استفاده کنند بدون اینکه خسارتی به مایملک و منابع محیط زیستی‌شان وارد شود.
بومگردی در دیزباد
در پایان سفرمان به دیزباد همراه با آقای خافی از بومگردی زیبایی که در ابتدای روستا ساخته شده دیدن می‌کنیم.
به گفته خانم عراقی مدیر این بومگردی ، امکان اتراق شبانه برای ۲۵ نفر در این بومگردی فراهم شده و مسافران و گردشگران می‌توانند جهت هماهنگی با شماره ۰۹۱۵۹۱۴۰۶۳۵ تماس بگیرند.
جمیله وکیلی؛ دوچرخه سوار ایرنگردی که از دیزباد عبور کرد
«دیزباد وطن ماست»- امروز در میان پیام های زیادی که معمولا از گوشه کنار دریافت می کنم، با پیام جالبی برخوردم.
متن پیام اینچنین بود: «سلام و عرض ارادت
سایکل توریست و ایرانگرد هستم، هفته پیش مسیر مشهد-نیشابور را رکاب زدم. بارها نام دیزباد را شنیده ام، خوشحال می شوم در شناخت دیزباد بخصوص فرهنگ مردم راهنمایی کنید.
jamilehvakilii@ اینستا»
جمیله وکیلی نامی بود که وقتی در اینترنت جستجو کردم، متوجه مخاطب نازنینی شدم که در دورانی که اکثر افراد در آن جایگاه به نصیحت نوادگانشان می پردازند، پای بر رکاب دوچرخه نهاده و ایرانگردی را با شعاری بسیار آشنا برای مردم دیزباد، آغاز کرده است.
شعار وی این بوده است: «پیش به سوی دنیایی عاری از زباله»!
جالب اینجاست که ایشان به درستی سایت دیزباد وطن ماست را پیدا کرده است و ما نیز به ایشان خیر مقدم گفته و امیدواریم که در مسیر بازگشت به دیزبادتشریف بیاورند. همچنین به ایشان و همرکابشان عرض خیر مقدم داشته و می گوییم که مردم دیزباد نیز بر راه شما استوارند. ما نیز روستای خود را عاری از زباله کرده ایم.
به گزارش خواندنی نسیم سهیلی، روزنامه نگار روزنامه خراسان توجه فرمایید:
خراسان/ بعضی از ما وقتی پا به سن می‌گذاریم و از میان سالی عبور می‌کنیم، دنیا برایمان به آخر می‌رسد و به محض بازنشسته شدن، خودمان را نیز از همه تفریحات بازنشسته می کنیم! اما هنوز کسانی پیدا می شوند که گوش شان به این حرف ها بدهکار نیست و دنبال آرزوها و اهداف شان هستند. برای این آدم ها سن واقعا مصداق یک عدد در شناسنامه است! به همین منظور و چند روز مانده به آمدن فصل زیبای بهار با دو بانوی دوچرخه سوار مشهدی همکلام می شویم که گرچه از سنین میان سالی گذر کرده اند اما عشق و امید به زندگی، شور دیدن ایران و سفر کردن هنوز در دل شان جوان است.
سفرهایی ساده، ارزان و بدون آلایندگی
«جمیله وکیلی» و «شیرین کامرانیان» دو بانوی دوچرخه سوار و ایرانگرد که هر دو بیش از 60 سال دارند، نخستین و طولانی‌ترین سفرشان را شهریور ماه امسال از مشهد آغاز کردند. آن ها در این سفر تا اردبیل پیش رفتند و در همدان، رکاب زنی مسیری به طول 2300 کیلومتر در 37 روز را به پایان رساندند. دومین سفر آن ها رکاب زنی در خط ساحلی جنوب بود که اول بهمن از آبادان شروع شد و پس از طی شهرها و بنادر به بندر لافت رفتند و در جزایر قشم، هرمز و هنگام نیز به طور کامل رکاب زنی کردند. مسافت طی شده در این سفر نیز 1500 کیلومتر بود. این دو بانو شعار گردشگری رکاب زنی شان را «پیش به سوی دنیای عاری از زباله» انتخاب کرده اند. آنها همچنین می‌خواهند نشان دهند که می توان سفرهایی ساده، ارزان قیمت، پر از تجربه جذاب و فراموش نشدنی را بدون آلایندگی محیطی تجربه کرد.
«جمیله وکیلی»، 61 ساله و کارشناس زبان انگلیسی:
هدفم دیدن نقطه نقطه سرزمین زیبای‌مان است
«جمیله وکیلی» متولد 1336 و کارشناس زبان انگلیسی است. این بانوی دوچرخه سوار و گردشگر قبل از دوچرخه سواری، پیگیر کوهنوردی، سنگ نوردی و غار نوردی بوده و پنج رشته کوه بلند ایران را فتح کرده است. او سپس دوچرخه سواری را از ابتدای راه آغاز کرد و به گفته خودش حتی بلد نبود سوار دوچرخه شود و طبیعتا آن قدر زمین خورد تا یاد گرفت. «وکیلی» درخصوص چگونگی برخورد خانواده با سفرهایش می گوید: «خانواده همیشه مشوق من بودند اما قبل از شروع سفر، ما و خانواده هایمان به این دلیل که دو خانم تنها بودیم و می خواستیم مسیر ناآشنایی را رکاب بزنیم از بابت امنیت نگرانی هایی داشتیم اما خوشبختانه به هیچ مشکل خاصی برنخوردیم.»
در سفر با دوچرخه، سختی نمی‌بینم
این بانوی ایرانگرد شناخت ایران را هدف اصلی خود می داند و بیان می کند: «عاشق این ورزش هستم. با دوچرخه می توانی قدم به قدم کشور را ببینی. درصورتی که ماشین این امکان را ندارد و از خیلی جاها عبور می کند. ایران همه جایش زیباست و من معتقدم تا زمانی که نقطه نقطه ایران را ندیده ام، به خارج از کشور سفر نکنم. برنامه بعدی من دیدن غرب کشور است.» او درباره سختی های این نوع سفر می گوید: «زمانی که رکاب می زنم تنها لذت می برم و سختی خاصی در برنامه ها نمی بینم چون قبلا کوهنوردی کردم و به شرایط سخت عادت دارم. در مسیر گردنه حیران که سربالایی و سرازیری های زیادی داشت، من تنها لذت می بردم و تلاشم این است تا انتهای هر برنامه ای بروم. دوست ندارم آن را نیمه رها کنم.»
از مهمان نوازی مردم شوکه ام
او به مهمان نوازی مردم اشاره می کند و می گوید: «مردم به ویژه جنوبی ها برایمان سنگ تمام گذاشتند، برخورد شان عالی بود و همیشه از ما استقبال می کردند در حدی که گاهی شوکه می شدم. شبی نبود که بخواهیم جایی را اجاره کنیم و در طول این مدت تنها دو شب از مسجدها برای اقامت استفاده کردیم. حتی کسانی که از کنارمان عبور می کردند، بطری آب، میوه و خوراکی به ما تعارف می کردند. درسفر جنوب، در جاده بودیم که ماشینی با این که فاصله زیادی داشت خودش را به ما رساند و راننده فلاسک چای و مقداری شکلات به ما داد و گفت که همین کار از دستش برمی آمده.»
مردم عکس ما را به والدین شان نشان می دهند
این بانوی ایرانگرد درباره یکی از جالب ترین خاطره هایش می گوید: «چیزی که برای اغلب مردم جالب بود و به خاطر آن با ما عکس می گرفتند، این بود که می خواستند آن ها را به پدر و مادرهایشان که همسن ما بودند و با دارو زندگی می کردند، نشان دهند. به نظر من انسان تا زمانی که زنده است باید زندگی کند. در فرهنگ ما وقتی به 50 سالگی می رسیم، فکر می کنیم دیگر همه چیز تمام شده و دست از هر نوع فعالیتی می کشیم اما من می گویم از 50 سال به بعد تازه دوره جدیدی از زندگی انسان شروع می شود که باید برای خودش زندگی کند. چون پیش از آن متعلق به خانواده و جامعه بوده و وظایفی داشته که حالا تا حدودی از آن فارغ شده است.»
«شیرین کامرانیان»، 63 ساله، استاد دانشگاه:
باور کنید با دوچرخه هم می‌شود سفر کرد
«شیرین کامرانیان» دیگر بانوی دوچرخه سوار نیز متولد 1334 در مشهد است و کارشناسی پرستاری دارد. او در سال 90 بازنشسته شد و تا پنج سال پس از آن نیز در دانشگاه آزاد به عنوان مدرس مشغول به کار بود. رشته اصلی ورزشی‌اش کوهنوردی است وارتفاعات زیادی در ایران، همچنین تعدادی از قله های خارجی از جمله آرارات ترکیه،آراگاتس ارمنستان، آدامز پیک در سریلانکا و بلندترین قله آفریقا یعنی کلیمانجارو را فتح کرده است. این بانو در خصوص شروع دوچرخه سواری و ایرانگردی می گوید: «از 10 سال پیش در رشته دوچرخه سواری کوهستان و از سال 94 در رشته سایکل توریستی فعالیت جدی خود را آغاز کردم. در ضمن در هفته به طور متوسط سه برنامه دوچرخه سواری تمرینی دارم.»
دوچرخه سواری به انسان انرژی می دهد
او هدفش از این سفرها را گسترش فرهنگ دوچرخه سواری برای کمک به حفظ محیط زیست بیان می کند و می افزاید: «بزرگ ترین انگیزه من برای دوچرخه سواری علاقه مندی به آن بود و این که این وسیله، ساده و بدون آلایندگی است و می تواند محیط زیست را از مشکلاتی که امروز با آن دست به گریبان است نجات دهد. دوچرخه و سفر انرژی لازم را به انسان می بخشد، سلامتی روح وجسم را تضمین می کند و باعث قدرتمند شدن فرد می شود.»
رفتار جالب زوج گرگانی با این مسافران
«کامرانیان» درباره خاطرات تلخ و شیرین سفرهایش می گوید: «نکته جالب برای مردم این بود که ما دوتا خانم بالای 60 سال بودیم که در مسیری طولانی قرار بود رکاب بزنیم و زیباترین لحظات در سفر برای من زمانی بود که لبخند رضایت و تشویق زنان و دختران هموطنم را می دیدم. خوشبختانه در طول مسیر سفر چه ساحل شمالی و چه ساحل جنوب مردم مهربان کشورمان ما را حمایت و پشتیبانی کردند و ما با امنیت کامل توانستیم سختی های سفر را پشت سر بگذاریم. محبت‌های بی دریغ مردم کشورمان هرکدام خاطره ای بس زیبا و شیرین برای ما ساخت. مثلا در سفر شمال هنگامی که وارد گرگان شدیم یک زوج گرگانی با اصرار بسیار زیاد از ما که تعدادمان هم زیاد بود، دعوت کردند به منزل‌شان برویم. آنها با وجود داشتن فرزند کوچک آپارتمان خودشان را ترک کردند و به منزل پدری شان رفتند تا ما بتوانیم استراحت کنیم.
دوچرخه سواری جاده ای نیازمند حمایت است
او درباره مسیر جاده ای کشور گلایه هایی دارد که شنیدنی است: «بدیهی است که دوچرخه سواری شهری و جاده ای هنوز در کشور ما جایگاه خودش را به دست نیاورده و رکاب زنی در جاده به خصوص جاده های بدون شانه خاکی با وجود رفت و آمد ماشین‌های سنگین فوق العاده خطرناک است. دولتمردان و دلسوزان جامعه باید توجه بیشتری به این رشته ورزشی برای حفاظت از محیط زیست وکمک به حل مشکلات آلودگی هوا داشته باشند. مانند کشورهای پیشرفته که بسیاری از مشکلات را با فرهنگ استفاده از دوچرخه به حداقل رسانده اند.»
خوشحالیم که خانم وکیلی و خانم کامرانیان از دیزباد عبور کردند و خوشحالیم که پیامتان را دریافت کردیم. بدانید که ما هم مثل شما به طبیعت متعهدیم و امیدواریم که گروه هایی از دیزباد نیز مسیر شما را طی کنند. شاد باشید و پر انرژی و امیدواریم که مسیر خود را تا جاییکه می توانید ادامه دهید و پیاممان را جهانی کنید.
دریافت رایگان نسخه PDF کتاب دیزباد وطن ماست
«دیزباد وطن ماست»-با اهدای سلام و عرض ادب خدمت کلیه دیزبادی ها و دیزباد دوستان. به جهت داشتن آرشیوی جامع از سایت دیزباد وطن ماست که بالغ بر 20 سال اخبار و روزنوشت های دکتر عادل میرشاهی را شامل می شود، این یادداشت منتشر می شود.این مجموعه شامل:
نوشته های پروفسور شاهرخ میرشاهی، مهندس محمود کردی، هادی میرشاهی، محمد میرشاهی استاد، رحیم غلامی، فرخ میرشاهی، کلیه اخبار و رویدادهای یک دهه اخیر، برنامه های توسعه پایدار دیزباد، خاطرات دیزبادی ها، ضرب المثل ها، مسافرانی که در این یک دهه به دیزباد آمده اند، کلیه مطالب منتشر شده در سایت های دیگر در طی 20 سال گذشته که بسیاری از آنها دیگر در دسترس نیستند، بیانیه ها و اخبار شوراهای اسلامی دوره های اخیر و معرفی شاعران و نویسندگان دیزبادی، سنت نوحصار و تمام اطلاعاتی است که می تواند مبنای پژوهش های شما در حوزه جامعه شناسی، زبانشناسی، جامعه شناسی توسعه، جامعه شناسی روستایی، مردم شناسی، ارتباطات، جغرافیا، زمین شناسی، ادبیات، تاریخ و ... باشد. کل محتوا بالغ بر 2000 صفحه است و می توانید با خرید این محصول این پکیج را در دو فرمت در اختیار داشته باشید.
لطفا در صورت تمایل به ارجاع در پایان نامه ها و مقالات خود از این اثر استفاده نمایید.
یادداشت دکتر مسعود میرشاهی در باب خاکی خراسانی دیزبادی
«دیزباد وطن ماست»- دکتر مسعود میرشاهی، یکی از فرهیختگان دیزبادی و یکی از سرآمدان و مفاخر فرهنگی کشور است.وی در این یادداشت به زبان انگلیسی مروری بر کلیات خاکی خراسانی، شاعر نامدار دیزبادی داشته است. وی پیشتر کلیات خاکی خراسانی را با کمک مرحوم غیاث الدین میرشاهی منتشر کرد و این دیوان در کتابخانه های دیزبادی ها در دسترس است.
«مسعود میرشاهی»٬ بنیاد‌گذار «انجمن رودکی» در پاریس است. این انجمن در سال ۱۹۹۳ با هدف پژوهش در گستره‌ی فرهنگ ایرانی در کشورهای آسیای میانه٬ ایران و قفقاز بنیاد‌گذاری شد. از جمله فعالیتهای میرشاهی می‌توان به انتشار کتاب‌های ادبی و فرهنگی اشاره کرد. «شعرهای زنان افغان» یا «ادب و فرهنگ تاجیکستان» نمونه‌ای از کتاب‌هایی ست که میرشاهی در نشر و توزیع آن نقش داشته است. او همچنین مسوولیت‌های انجمن‌های دیگری را به نام‌های «روز جهانی نوروز» را برعهده دارد و چندین سال مسئول «انجمن فرهنگ ایران» بوده است.
شما می توانید متن این یادداشت را از فایل زیر دانلود کنید.
دانلود متن انگلیسی یادداشت پروفسور شاهرخ (مسعود) میرشاهی (مروری بر کلیات خاکی خراسانی دیزبادی)
بخش پنجم از مصاحبه با مهندس علیرضا میرشاهی، رئیس شورای اسلامی دیزباد
«دیزباد وطن ماست»- در چهار بخش گذشته موضوعات مختلفی از رئیس شورای اسلامی دیزباد پرسش شد که ایشان با نهایت حوصله به سوالات پاسخ دادند. در این بخش سوالات مصاحبه به پایان می رسد. بخش پایانی مصاحبه با مهندس علیرضا میرشاهی، رئیس شورای اسلامی دیزباد را با هم می خوانیم.
41. رابطه بین روستاهای اطراف و شورای فعلی در چه وضعیتی است، آیا با شوراهای اطراف دیدار و گفتگو داشته‌اید؟ آیا در این زمینه برنامه‌ای وجود دارد؟
شکر خدا تبادل اطلاعات، هماهنگی و برگزاری جلسات وجود دارد و معضلات همواره بررسی می‌شود.
42. آیا امسال نوحصار برگزار می‌شود؟ در سال‌های پیشین مقارن شدن بازی‌های جام نوحصار با شب پیش از نوحصار باعث می‌شد که بسیاری از جوانان در برنامه نوحصار کم‌رنگ حاضر شوند، آیا امسال دراین‌خصوص تمهیدی برای برنامه‌ریزی دیده می‌شود یا خیر؟
امیدواریم و نشانه‌ها حکایت از برگزاری این مراسم خاص را دارد، ببینید اگر جوانان ما جام نوحصار را برگزار می‌کنند به عشق نوحصار است و حضور آنان در مراسم کم‌رنگ نبوده البته برخی افراد چه ورزش کنند و چه نکنند اهل پیاده‌روی نبوده و تمایل به شرکت ندارند، امیدواریم بخش معنوی حضور در مراسم نوحصار به جوانان یادآوری گردد، اصل اتحاد همدلی و یکی بودن قوی و نمادین گردد
43. برنامه دیزپاک که در دوره گذشته برگزار شده، با چه تناوبی برگزار می‌شود؟ آیا این برنامه توسط شورای فعلی اداره می‌شود؟
این نهاد و دیگر نهادهای ایجاد شده خودجوش و در قالب NGO عمل می‌کند و درست است که هرگونه فعالیت عمومی بایستی با هماهنگی نهاد شورای اسلامی باشد ولی پیشنهاددهنده حتماً مسئولین این نهادها خواهند بود، هر موردی که به کاری نیکو و درشان روستا انجام شود مورد حمایت اعضای شورای اسلامی خواهد بود.
44. در خصوص تأمین نیروی کار در دیزباد در حال حاضر مشکلات زیادی وجود دارد و بسیاری از مردم از کمبود نیروی کار و بالا بودن دستمزدها و به‌صرفه نبودن باغداری ناراضی هستند. آیا دراین‌خصوص شورای اسلامی دیزباد میتواند اقدامی انجام دهد و آیا اساساً برنامه‌ای دارد؟
درگذشته نه‌چندان دور نرخ‌نامه کارگران، ساعات کار موظف، حمل سنگ، آب، سم‌پاشی و...اعلام گردید و تصریح شد حفظ مفاد این پروتکل بر عهد کارفرمایان خواهد بود اما ساماندهی کارگری به دلایل مختلف همواره مدنظر است.
45. بوستان پیش تختگاه پروژه‌ای است که کلنگ آن در دوره پیشین خورده شد، هدف آن نیز جلوگیری از ورود گردشگران به باغ‌های مردم و مدیریت گردشگران در یک مکان مشخص بوده است، آیا به نظرتان این هدف و اهدافی که بعداً برای آن دیده شده محقق شده است؟ برنامه شما برای توسعه این پروژه چیست؟
این یک هدف چندمنظوره بوده اصلی‌ترین آن که بودجه هم به آن تعلق‌گرفته حفظ گونه‌های مرتعی و ایجاد بانک ژن گیاهی منطقه است رفتن علاقه‌مندان به این بوستان لازم و بدیهی است اما به لحاظ اسکان بخش اصلی گردشگران در آن نه ضروری به نظر می‌رسد و نه پسندیده و باید حتماً مشابه این مجموعه در مکان‌های دیگر به فکر ایجاد محیط مناسب باشیم.
46. یکی از خلأهای موجود در دیزباد کمبود نهادهای مدنی است که بتوانند فرایند توسعه را در دیزباد سرعت ببخشند، به نظرتان آیا این ظرفیت در دیزباد وجود دارد؟ شورای اسلامی دیزباد چه نقشی را میتواند در توسعه این نهادها ایفا کند؟
ایجاد این نهادها بر اساس جمعیت تعریف می‌گردد، تا زمان ایجاد هر نهادی شورا مسئول آن خواهد بود ولی پس از ایجاد بر آن نظارت می‌کند، به طور مثال بحث حل اختلاف و داوری یکی از وظایف شورا و دهیاری است حال اگر این بخش مستقل شود از وظایف عملی شورا کاسته و بر نظارت آن افزوده می‌شود
47. در طول دوران کرونا بسیاری از مراسم کاهش پیدا کرد، آیا برنامه‌ای برای بازگرداندن آن در سال جاری وجود دارد؟
برخی از آنها بسیار پسندیده و بجا و نشاط آورند که باید حمایت شوند و برخی فقط کمرشکن و باعث خروج ارز از بین اهالی می‌شود که با فرهنگ‌سازی باید جلوی آنها گرفته شود.
48. در انتهای کار شورای پیشین گزارش‌هایی از فعالیتهای انجام شده ارائه شد که از کار چشمگیر آنها حکایت داشت، انتظار شما در این دوره از فعالیتهای شورای اسلامی در پایان دوره چیست؟
اعضای محترم دوره چهارم و پنجم انسان‌هایی نیکوخصال و فرهیخته و کارآمد بوده و لازم می‌دانم دست آنها را به گرمی بفشارم، یقین در هر دوره پس از اتمام کار بایستی گزارش کار ارائه گردد در این دوره به‌جز گزارش‌های متعدد از فعالیت‌ها گزارش مالی آماده و تراز مالی در برد محل دفتر جهت روئیت عموم نصب خواهد شد
49. مکان شورای اسلامی در حال حاضر در کجای روستا قرار گرفته و آیا این فضا برای فعالیتهای فعلی کفایت می‌کند؟
ساختمان بهداری تا زمان لازم به‌صورت مشترک با مرکز بهداشت به‌منظور امور بهداشتی واداری و رفاه اهالی استفاده خواهد شد و به‌زودی بر اساس گفته‌های قبل افتتاح آن را خواهیم داشت.
50. در پایان چنانچه نکته‌ای برای طرح دارید بفرمایید.
ببینید اعضای شورای اسلامی نه حقوقی و مواجبی دارند و نه بودجه تعریف شده‌ای برای افکار و فعالیتهای عمرانی خود دارند، این مربوط به حال نیست و از گذشته اینچنین بوده ملاک‌های تعیین اعضا خصوصاً در روستاها فاکتورهای فراوان و متعددی دارد که تقریباً همگان آن را می‌دانند.
می‌توانم اطمینان دهم اعضای شورا به دنبال شهرت و ریاست نیستند که در زمان خدمت و قبل بازنشسته شدن به آن رسیده‌اند، شکر خدا و به لطف خودش نیاز مالی‌شان هم مرتفع است، پس از این صراحت که بگذریم آمده‌اند که منشأ خیر و آبادی برای مکانی باشند که به آن عشق می‌ورزند لطفاً اگر می‌خواهید ما را نقد و بررسی کنید منفعت شخصی خود یا خانواده را در نظر نگیرید ما مجبور به کلان‌نگری هستیم و باید همه را ببینیم پس ما را به کلان‌نگری نقد کنید.
همان گونه که قبلاً گفته‌ام بدون حمایت فکری، فیزیکی و مالی عزیزان هم دیارمان اعضای شورا همچون خودروی ساکن خواهند بود که هیچ ثمری ندارد