معرفی اهداف گردشگری دیزباد

«دیزباد وطن ماست»- وقتی یک توریست به دیزباد می آید و یا حتی می خواهد تصمیم بگیرد که به دیزباد بیاید باید بداند که دیزباد دارای چه پتانسیل های گردشگری است و این نکته برای جلوگیری از سردرگمی افراد بسیار اهمیت دارد.

تابستان و تعطیلی مدارس بسیاری از خانواده ها را به استان خراسان رضوی می کشاند تا چند روزی را در معیت بارگاه ملکوتی امام رضا (علیه السلام) سپری کنند. اما آیا در میان اهداف گردشگری که در پیرامون این سفر معنوی وجود دارد، دیزباد جایگاهی می یابد؟

به نظر می رسد که ما این جایگاه را داریم اما حقیقتا تا چه اندازه می توانیم آن را به عنوان بخشی از یک مسیر تعریف کنیم؟ مسیری که یک توریست به محض ورود به دیزباد بداند که می خواهد از چه مکان هایی در این روستا بازدید کند؟

آیا می خواهد ابتدا به مزار خاکی خراسانی، فدایی خراسانی، رقامی خراسانی سر بزند؟ آیا کتاب های این بزرگان در دیزباد موجود است؟ آیا بعد از آن می خواهد از خانه کلو دیدن کند؟ آیا این خانه وضعیت مناسبی دارد؟ آیا می خواهد مدرسه را ببیند؟ آیا مدرسه در حال حاضر جایگاه مناسبی برای بازدید است؟ آیا بعد از آن می خواهد جماعتخانه را ببیند؟ چه زمانی برای این بازدید مناسب است؟ آیا قرار است به کوهنوردی برود و از لوکه و قجغر صعود کند؟

قصد من از نگارش این یادداشت این است که گردشگری که به صورت هدفمند به دیزباد می آید می تواند برای دیزباد فایده داشته باشد و در غیر این صورت او بر می گردد در حالیکه هیچ چیزی از دیزباد نگرفته است! شاید بگوییم او حداقل از طبیعت دیزباد بهره مند شده است اما اعقاد بر این است که دیزباد علاوه بر طبیعت زیبایش می تواند مکان های خوبی برای بازدید داشته باشد که طی یک نقشه می توانیم آن را به مخاطبان ارائه دهیم.

در نتیجه کسانی که به دیزباد می آیند دقیقا در فضایی قرار می گیرند که می دانند اول کجا و سپس کجا را بازدید کنند و در نهایت به کجا برسند؟ کجا اطراق کنند و در کجا از طبیعت بهره مند شوند.

چنین کاری باعث می شود باغ های مردم هدف گردشگری توریست نشود و مردم دیزباد نیز بتوانند در مراکزی سرویس های خاصی را به گردشگران ارائه دهند.

توریست هایی که به دیزباد می آیند

«دیزباد وطن ماست»- وقتی منطقه ای توریستی می شود این مساله بسیار مهم است که چه نوع توریستی و با چه هدفی به آن منطقه می آیند؟ و این مساله به اندازه ای اهمیت دارد که باید در صدر اهداف دهیاری دیزباد قرار گیرد.

دهیاری دیزباد امروز نیاز به مدیریت توریست و ورود و خروج آنها دارد. وقتی توریست به دیزباد می آید برای چه کاری می آید و چه هدفی از بازدید دیزباد دارد؟

1. آیا آمده است روستای پلکانی دیزباد را ملاحظه کند؟

2. آیا آمده است که جوجه کبابی درست کند و در طبیعت بکر دیزباد آن را صرف کند و بازگردد؟

3. آیا می آید تا مقبره خاکی و فدایی دیزبادی را زیارت کند و باز گردد؟

4. آیا می خواهد به جماعتخانه دیزباد برود؟

5. آیا می خواهد منطقه ای خالی را برای رفتارهای غیر اخلاقی پیدا کند؟

6. آیا می خواهد در دیزباد شکار کند؟

7. آیا می خواهد از باغ های دیزبادی ها میوه بچیند؟

8. آیا می خواهد با تکثر فرهنگی مردم دیزباد از نزدیک روبرو شود؟

9. آیا قصد دارد دیزباد را پاکسازی کند؟

10. آیا می خواهد به عنوان روستای نمونه دیزباد را ببیند؟

11. آیا می خواهد از گیاهان دارویی دیزباد برای خودش ببرد؟

چه هدفی ممکن است از ورود به دیزباد وجود داشته باشد؟ و این سوال را بارها باید پرسید و باید دانست که همه این افراد نباید اجازه پیدا کنند که به دیزباد بیایند.

امروز مقوله نوع توریست به دیزباد به اندازه ای اهمیت دارد که خود توریستی شدن دیزباد آن اندازه اهمیت ندارد، چون اگر هر کسی وارد دیزباد شود، بیشتر از اینکه دیزباد و دیزبادی ها از این ورود منتفع شوند، محیط زیست دیزباد متضرر خواهد شد.

کاش شورای اسلامی در اقدامی پرسشنامه ای را به بازدیدکنندگان دیزباد می داد و از آنها نظر سنجی می شد و بدین وسیله می توانستیم تصویر دقیق تری از بازدید کنندگان دیزباد داشته باشیم.

دستگاه پوز برای دریافت ورودی دیزباد

«دیزباد وطن ماست»- شرایط برای ورود گردشگر به دیزباد به گونه ای است که گاهی گردشگر بدون نقدینگی وارد دیزباد می شود و در این شرایط او باید ورودی پرداخت کند و از مغازه خرید نماید.

خوشبختانه این شرایط در دیزباد امکان یافته است و امیدواریم که این مساله اطلاع رسانی و توسعه یابد تا افراد بتوانند به راحتی پرداخت های خودشان را در دیزباد انجام دهند.

بی شک هرچه بتوانیم به شکل بیشتر و بهتری از این امکانات برای پذیرش مسافران دیزباد استفاده کنیم، رضایت بیشتری را در آنها ایجاد می کنیم.

راه اندازی شرکت تور دیزباد گردی

«دیزباد وطن ماست»- همانطور که در یادداشت پیشین اشاره شد، یکی از مسائل روبروی دیزباد بحث مدیریت توریست هایی است که از دیزباد بازدید می کنند.

این گردشگران اهداف مختلفی برای ورود به دیزباد دارند و البته گاهی اوقات این اهداف با منافع دیزباد در تضاد است و مردم دیزباد هرگز راضی نیستند که به هیچ قیمتی محیط زیست روستایشان به خطر بیافتد یا اینکه بخواهد از این فضای بکر دیزباد برای اهداف سودجویانه ای که فرهنگ و امنیت مردم را تحت شعاع قرار می دهد استفاده شود.

بنابراین باید در این خصوص به تشکیل سازمان فکر کرد. سازمانی که بتواند این مساله را مدیریت کند. شاید اگر شرکتی برای تور دیزباد گردی در شهرهای بزرگ تهران و مشهد راه اندازی می شد می توانست تبعات بسیار مثبتی برای آینده دیزباد داشته باشد.

دیزباد امروز یک روستای معمولی نیست و باید برای اینکه به شرایط مساعد برسد تلاش های زیادی برای آن انجام گیرد. زیرساخت ها هنوز نیاز به تقویت دارند. هنوز دیزباد به آن اندازه که باید و شاید نتوانسته است در بحث گردشگری ساختار ایجاد کند و شاید دلیل آن این باشد که هنوز پروژه برج پیش تختگاه در پارک پیش تختگاه دیزباد آماده نشده است. بوستان ناصر خسرو نیازمند پیگیری های بیشتر است و تا زمانی که نتیجه آن را نبینیم بسیاری از مسائلمان همچنان باقی می ماند.

یک روستای گردشگری باید مجموعه ای قابل ارائه از فضاها داشته باشد که توریست آن را قابل بداند و مسیر رسیدن به دیزباد را طی کند و این در حالی است که هنوز جاده دیزباد در مناطقی بسیار باریک است و اگر افزایش گردشگر را داشته باشیم نیازمند جاده ای ایمن تر هستیم.

در صورتی که نهادهای مردمی شکل بگیرند قطعا سودآوری شان باعث می شود که بتوانیم از آنها انتظار  داشته باشیم که در توسعه زیرساخت ها به دیزباد کمک کنند.

کافه شبهای دیزباد بعد از سه سال سکوت، لب به سخن گشود

«دیزباد وطن ماست»- حسین رحمانی بعد از سه سال سکوت، دیروز مطلبی را در وبلاگ کافه شب های دیزباد منتشر کرد تا بعد از سه سال سکوت، بار دیگر سخنی از دیزباد به میان آورده باشد.

در این مطلب آمده است:

 «گردشگری فرصت‌های بسیاری را برای کسب و کارهای کوچک خانوادگی ایجاد می‌کند که بیشتر آن‌ها، روابط مستقیم و متقابل میزبان و مهمان را در خانه و املاک خانواده گردشگرپذیر در بردارند. این حضور و مشارکت از سوی خانواده، برای تجربه و رضایت گردشگر و همچنین برای توسعه پایدار مقصد و جامعه محلی، امری بسیار حیاتی است.  یکی از کسب و کارهای کوچک گردشگری که از سا ل ۱۹۹۴ میلادی به جهانیان معرفی شده و در چند سال گذشته در ایران به شدت در حال توسعه است، ایجاد و توسعه اقامتگاه‌های بوم‌گردی است.  

بر اساس اولین تعریف رسمی در سال ۲۰۰۲میلادی، اقامتگاه بومی یا اکولوژ امکانات اقامتگاهی گردشگری است که به معیارهای زیر پایبند است :

حفاظت از محیط طبیعی و فرهنگی پیرامون؛

ایجاد کمترین اثر بر محیط طبیعی اطراف اقامتگاه در هنگام ساخت آن؛

استفاده از معماری و مصالح بومی و داشتن بافت فرهنگی و فیزیکی خاص با توجه و هم آهنگ با فرم، منظره و رنگ محیط؛

استفاده از سیستم‌های آب‌رسانی پایدار و کاهش مصرف آب؛

به کارگیری روش‌هایی برای بازیافت زباله‌های خشک و دفع دیگر انواع زباله بدون آسیب رسانی به محیط؛

استفاده از انرژی‌های پایدار به روش های سنتی و  به کار گیری انرژی‌های نو با استفاده از وسایل مدرن؛

کار گروهی همراه با به کارگیری جامعه محلی؛

ارائه کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی ویژه کارکنان، گردشگران و مالکان اقامتگاه ها درباره چگونگی حفاظت و برخورد با محیط طبیعی و فرهنگی پیرامون؛

همکاری با برنامه‌های تحقیقاتی در جهت برنامه‌ریزی توسعه پایدار محلی.»

منبع: سایت بوم گردی