دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.
دیزباد وطن ماست
سایت رسمی روستای دیزباد علیا (بالا) از توابع شهرستان نیشابور در استان خراسان رضوی ایران.دیزباد؛ روستایی که همیشه اول بود
«دیزباد وطن ماست»- سایت مطالعات مدیریت بحران در مطلبی که توسط مرضیه موسوی 18 آبان 99 نوشته است، از اقدامات روستای دیزباد می گوید.
در این مطلب می نویسد: سازمان ملل به کمک دیزبادیها آمد و در ضمن آن گزارشی از فعالیت های داوطلبانه خانه هلال می دهد و اذعان می دارد که دیزباد روستایی است که همیشه اولین بود.
با هم این گزارش خواندنی را از نظر می گذرانیم. دومین روستای پلکانی کشور بعد از ماسوله است. زمستان‌های سرد دیزباد جمعیت این روستا را از هزار نفر به 500 نفر می‌رساند. با وجود این چراغ فعالیت‌های داوطلبانه همیشه در آن روشن است و قرن‌ها قدمت دارد. میرشاهی، مسئول داوطلبان خانه هلال دیزباد بالا، می‌گوید: «مشارکت قوی اهالی این روستا در کارهای داوطلبانه بهانه‌ای برای احداث خانه هلال در این منطقه شد. گرچه این خانه یک سال است راه‌اندازی شده، اما فعالیت‌های آن از سال 95 آغاز شده است.» حالا که حریق یکی از حوادث شایع در این روستاست، آموزش‌های اطفای حریق در خانه هلال و ساخت باکس‌های امدادی در روستا از اقدامات اولیه خانه هلال است. میرشاهی می‌گوید: «بعد از آموزش افراد روستایی در زمینه مقابله با حوادث، در سه نقطه روستا باکس‌های امدادی و امکانات اولیه برای اطفای حریق ایجاد کرده‌ایم تا با بروز هر حادثه‌ای، افراد به نزدیک‌ترین باکس امدادی برسند و بتوانند تا رسیدن نیروهای تخصصی حادثه را مدیریت کنند.»
خانه بهداشت روستایی یکی دیگر از امکاناتی است که با کمک اهالی دیزباد احداث شده و هر هفته یکی، دو پزشک از اهالی خود روستا در آن خدمات بهداشتی و درمانی رایگان به اهالی ارایه می‌کنند: «بعد از احداث روستا از مسئولان بهداشت استان خواستیم تا پزشکی را در این خانه مستقر کند؛ اما چون جمعیت روستا به حد نصاب نرسید که پزشک همیشگی در آن مستقر شود، تصمیم گرفتیم از ظرفیت‌های روستا استفاده کنیم. حدود 25 نفر از فرزندان روستا در شاخه‌های مختلف پزشکی تحصیل کرده و مشغول به کار هستند. تعدادی از آنها با روی باز پذیرفتند که روزهایی از هفته را به روستا بیایند و در مرکز بهداشت مستقر شوند.» حضور پزشکان داوطلب در این روستا در روزهای کرونایی رفت‌وآمدهای غیرضروری به خارج از روستا را برای اهالی کم کرده است؛ به‌خصوص در روزهای قرنطینه در پایان تعطیلات نوروز، جای خالی خدمات پزشکی در روستا به کمک این پزشکان پر شده بود.
اهالی روستا مدرسه ساختند، دانش‌آموزان جاده دیزباد اقلیم سردی دارد و در ارتفاع دو هزار متری با باران‌های پاییزی و برف‌های سنگین زمستانی نشسته است. برای همین هم تا دهه 20 خبری از مدرسه و امکانات آموزشی در این روستا نبود. حسین خافی از اهالی و فعالان روستا می‌گوید: «به دلیل صعب‌العبور‌بودن روستا و نبود مسیر ماشین‌رو در اینجا تا دهه 20 بچه‌های دیزباد از داشتن مدرسه محروم بودند. سال 1318 مردم تصمیم می‌گیرند با هزینه خودشان مدرسه‌ای در روستا بسازند و درآمد معلم را هم از جیب خودشان پرداخت کنند. آموزش‌وپرورش موافقت می‌کند و اولین مدرسه غیرانتفاعی روستایی کشور در دیزباد ساخته میشود. این مدرسه آن قدر سریع رشد کرد که در سال 55 به اوج خود رسید و حتی دانش‌آموزانی از روستاهای اطراف هم برای تحصیل به دیزباد می‌آمدند.»
ارسال کمک‌های مردمی روستای دیزباد برای مناطق سیل زده سیستان و بلوچستان «پدران‌‌مان اسمش را گذاشته بودند همیاری؛ فصل برداشت محصول باغ و زمین‌های کشاورزی که می‌شد همه روستا جمع می‌شدند و هر هفته به کمک یکی می‌رفتند تا بار کسی روی زمین نماند. همیاری در روستا ریشه‌ای چندصد ساله دارد. مشارکت و کمک به ساخت زندگی بهتر در روستای دیزباد رگ و ریشه دارد.» کریم میرشاهی، اهل روستای دیزباد علیاست؛ روستایی در دامنه کوه‌های بینالود و در همسایگی نیشابور که از سال گذشته مسئولیت امور داوطلبانه خانه هلال دیزباد را بر عهده دارد. در این روستا سال‌هاست که مشارکت اهالی در کارهای داوطلبانه جای خالی تأمین زیرساخت‌ها را گرفته است. ساختن جاده اصلی روستا، اولین مدرسه، حمام، برق روستا و بسیاری از نیازهای دیگر با مشارکت همین اهالی انجام شده است و امروز دیزباد را به روستای حافظ محیط‌زیست و نخستین روستای کشور که بی‌سوادی در آن ریشه‌کن شده، تبدیل کرده است.
خانه هلال دیزباد بالا این روزها به رتق‌و‌فتق امور داوطلبانه در روستا می‌پردازد و ظرفیت‌های این روستای هزار نفره را هدایت می‌کند. دومین روستای پلکانی کشور بعد از ماسوله است. زمستان‌های سرد دیزباد جمعیت این روستا را از هزار نفر به 500 نفر می‌رساند. با وجود این چراغ فعالیت‌های داوطلبانه همیشه در آن روشن است و قرن‌ها قدمت دارد. میرشاهی، مسئول داوطلبان خانه هلال دیزباد بالا، می‌گوید: «مشارکت قوی اهالی این روستا در کارهای داوطلبانه بهانه‌ای برای احداث خانه هلال در این منطقه شد. گرچه این خانه یک سال است راه‌اندازی شده، اما فعالیت‌های آن از سال 95 آغاز شده است.» حالا که حریق یکی از حوادث شایع در این روستاست، آموزش‌های اطفای حریق در خانه هلال و ساخت باکس‌های امدادی در روستا از اقدامات اولیه خانه هلال است.
میرشاهی می‌گوید: «بعد از آموزش افراد روستایی در زمینه مقابله با حوادث، در سه نقطه روستا باکس‌های امدادی و امکانات اولیه برای اطفای حریق ایجاد کرده‌ایم تا با بروز هر حادثه‌ای، افراد به نزدیک‌ترین باکس امدادی برسند و بتوانند تا رسیدن نیروهای تخصصی حادثه را مدیریت کنند.» خانه بهداشت روستایی یکی دیگر از امکاناتی است که با کمک اهالی دیزباد احداث شده و هر هفته یکی، دو پزشک از اهالی خود روستا در آن خدمات بهداشتی و درمانی رایگان به اهالی ارایه می‌کنند: «بعد از احداث روستا از مسئولان بهداشت استان خواستیم تا پزشکی را در این خانه مستقر کند؛ اما چون جمعیت روستا به حد نصاب نرسید که پزشک همیشگی در آن مستقر شود، تصمیم گرفتیم از ظرفیت‌های روستا استفاده کنیم. حدود 25 نفر از فرزندان روستا در شاخه‌های مختلف پزشکی تحصیل کرده و مشغول به کار هستند. تعدادی از آنها با روی باز پذیرفتند که روزهایی از هفته را به روستا بیایند و در مرکز بهداشت مستقر شوند.»
حضور پزشکان داوطلب در این روستا در روزهای کرونایی رفت‌وآمدهای غیرضروری به خارج از روستا را برای اهالی کم کرده است؛ به‌خصوص در روزهای قرنطینه در پایان تعطیلات نوروز، جای خالی خدمات پزشکی در روستا به کمک این پزشکان پر شده بود. اهالی روستا مدرسه ساختند، دانش‌آموزان جاده دیزباد اقلیم سردی دارد و در ارتفاع دو هزار متری با باران‌های پاییزی و برف‌های سنگین زمستانی نشسته است. برای همین هم تا دهه 20 خبری از مدرسه و امکانات آموزشی در این روستا نبود. حسین خافی از اهالی و فعالان روستا می‌گوید: «به دلیل صعب‌العبور‌بودن روستا و نبود مسیر ماشین‌رو در اینجا تا دهه 20 بچه‌های دیزباد از داشتن مدرسه محروم بودند. سال 1318 مردم تصمیم می‌گیرند با هزینه خودشان مدرسه‌ای در روستا بسازند و درآمد معلم را هم از جیب خودشان پرداخت کنند. آموزش‌وپرورش موافقت می‌کند و اولین مدرسه غیرانتفاعی روستایی کشور در دیزباد ساخته میشود.
این مدرسه آن قدر سریع رشد کرد که در سال 55 به اوج خود رسید و حتی دانش‌آموزانی از روستاهای اطراف هم برای تحصیل به دیزباد می‌آمدند.» اولین مدرسه غیرانتفاعی روستایی کشور که در دیزباد و به کمک مردم این روستا ساخته شد تنها مدرسه روستا بعدازظهرها محلی برای تحصیل بزرگ‌تر‌ها بود و در سال 1348 بی‌سوادی در دیزباد ریشه‌کن شد و نامش به عنوان معدود روستاهای صددرصد باسواد جهان در یونسکو به ثبت رسید. مدرسه دیزباد سبب خیر شد و چند سال بعد از احداث آن نخستین جاده این روستا به دست دانش‌آموزان و اهالی روستا ساخته شد.
خافی می‌گوید: «بعد از احداث مدرسه رفتوآمد به روستا بیشتر شد. اهالی روستا از خواهرزاده کمال‌الملک که مهندس نقشه‌کشی بود خواستند تا نقشه جاده روستا را بکشد. بعد هم مردم و دانش‌آموزان دست‌به‌دست دادند تا جاده‌ای به طول 15 کیلومتر در دل کوه ساخته شود.» طرحی با مشارکت سازمان ملل روستایی که این روزها خبر احیای مراتع و پوشش گیاهی آن به گوش می‌رسد، تا 20 سال پیش به تاراج افرادی درآمده بود که گیاهان دارویی این منطقه را از ریشه جدا می‌کردند و کمر به نابودی این گیاهان بسته بودند. محمود کردی، رئیس شورای دیزباد می‌گوید: «اطراف دیزباد منطقه جنگلی و مراتع خوبی وجود دارد.
در زمان جنگ جهانی دوم به دلیل دشوارشدن شرایط زندگی و نبود سوخت کافی برای گرمایش اهالی این منطقه به قطع درختان و تولید زغال از چوب رو آوردند. بعد از این دوران است که پوشش درختی این منطقه به حداقل خود می‌رسد. از طرفی این منطقه پوشش مرتعی خیلی غنی هم داشت که در دهه‌های گذشته مورد دست‌اندازی افراد سودجو قرار می‌گرفت و افرادی بودند که نه برای مصرف شخصی بلکه برای جمع‌آوری این گیاهان و فروش آن به مراتع ما می‌آمدند و گیاهان را از ریشه جدا می‌کردند و می‌بردند. کار به جایی رسید که در بخشی از مراتع ما پوشش گیاهی به صفر رسید.» تغییر شغل اهالی روستا از دامداری به کشاورزی و باغداری یکی از راه‌حل‌های آنها برای کمک به محیط‌زیست است: «مناطق کوهستانی زیستگاه آب است و هرچه پوشش گیاهی بیشتر باشد، ضریب نفوذپذیری خاک بیشتر میشود. مردم دیزباد از گذشته دامداری و کشاورزی را در کنار هم داشتند، اما خیلی زود به این نتیجه رسیدند که این دو در کنار هم در تضاد است؛ چرای دام‌ها در مراتع باعث از بین رفتن پوشش گیاهی میشود و علاوه بر از بین بردن مراتع تأثیر زیادی در تأمین آب پایین‌دست دارد. برای همین دامداری را به مرور حذف کردند و به باغداری و کشاورزی پرداختند. امروز از 30 گله روستا، تنها یک گله باقی مانده است.»
اهالی روستا از سال‌های قبل هم دغدغه حفظ محیط‌زیست و منابع طبیعی این منطقه را داشتند و در اواخر دهه 60 نامه‌ای به سازمان محیط زیست می‌نویسند و درخواست می‌کنند تا مراتع اطراف این روستا به مناطق حفاظت‌شده کشور اضافه شود؛ طرحی که با آن موافقت نمی‌شود. اوایل دهه 90 شورای روستا دوباره پای این طرح را به میان می‌آورد و موفق به تصویب آن میشود. با این حال حفاظت از محیط‌زیست هم در این روستا شکل و شمایل بومی خود را دارد. کردی می‌گوید: «بعد از ایجاد منطقه محافظت‌شده، مردم دو کار مهم در روستا انجام دادند؛ یکی تشکیل یگان حفاظت روستا با هزینه شخصی مردم. این یگان حفاظت علاوه بر محدوده داخلی روستا، محیط‌زیست و منابع طبیعی اطراف را هم رصد می‌کند و از چرای دام‌ها و از بین‌بردن مراتع و جنگل‌ها و همچنین شکار در این منطقه جلوگیری می‌کند.
دومین قدم مهم مردم محلی ایجاد سایت 7 هکتاری در مراتع روستا بود. طرح حفاظت و تکثیر گونه‌های باارزش جنگلی، مرتعی و دارویی دامنه جنوبی بینالود را به دفتر کمک‌های کوچک تسهیلات محیط زیست جهانی عمران سازمان ملل فرستادیم و از آن استقبال شد. این پروژه امروز با حمایت سازمان ملل و مشارکت و همکاری اهالی روستا انجام میشود. در این منطقه گونه‌های گیاهی بومی منطقه در زمین‌های مشخص کاشته شده‌اند و از آن به عنوان ذخیره کشت دیگر نقاط این مراتع استفاده میشود. 7 هزار اصله درخت و درختچه و گونه خاص گیاهی در این زمین کاشته شده است. تنها در روز اولی که این سایت راه‌اندازی شد، اهالی روستا حدود 800 درخت در آن کاشتند؛ درختانی که در پلاک شناسنامه‌ای آنها نام کسی که آن درخت را کاشته هم نوشته شده است.» سال‌هاست فعالیت‌های داوطلبانه مردم روستای هزار نفری دیزباد، الگویی برای روستاهای اطراف است؛ از قاسم‌آباد و روستاهای همسایه گرفته تا روستاهایی در زنجان و دیگر استان‌های کشور.
تاریخ: ۱۳۹۸/۱۱/۱۸
پیام های نهادهای مدنی دیزباد برای کمک به مردم سیستان
«دیزباد وطن ماست»- روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد و خانه هلال در این مدت به بهانه های مختلف پیام های انگیزشی برای مردم دیزباد ارسال کردند تا آنها را به کمک به مردم سیستان فرا بخوانند.
در یکی از این پیام ها در 4 بهمن 98 توجه کنید: «چهره زمستانی دیزباد و قله قوچ گرد پوشیده از برف ( امروز جمعه 4 بهمن 98) پس از برف و کولاک شب گذشته
ارتفاع برف در برخی نقاط به 90 سانتی متر می رسد. همه با هم ، به شکرانه این نعمت الهی ، هموطنان سیل زده سیستانی و بلوچستانی مان را دریابیم.»
این پیام ها فقط مخصوص نهادهای مدنی دیزباد نبود بلکه مردم دیزباد نیز در شبکه های اجتماعی پیام هایی زیبا می گذاشتند تا این اخلاق جهان وطنی دیزبادی را در میان دیزبادی ها زنده نگه دارند: خاطره ای از یکی از دیزبادی مقیم فرانسه، مهدی میرشاهی در خصوص کمک به همنوع نقل شد و این خاطره مصداق بارز شعر فروغی بسطامی است:
مردان خدا پردهٔ پندار دریدند
یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند
هر دست که دادند از آن دست گرفتند
هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند
هموطنان سیلزده سیستانی و بلوچستانی مان را دریابیم.
گزارش تصویری از ارسال هدایای دیزبادی ها برای مردم سیستان و بلوچستان
«دیزباد وطن ماست»- کاروان همدلی 1 و 2 و 3 حامل عشق و کمک دیزبادی ها برای هموطنان سیستانی بود. آن کسانی که روزی در آرامش بودند و امروز نیاز به کمک دارند باید مورد توجه و عنایت قرار بگیرند. اخلاق جهان وطنی دیزبادی ها آنها را به سمت حمایت از این عزیزان سوق داد و خوشبختانه از این آزمون الهی با موفقیت عبور کردیم.
گزارش اقدامات دیزبادی ها در سیل سیستان و بلوچستان
«دیزباد وطن ماست»- در 22 آذرماه امسال دیزبادی ها از سیل سیستان مطلع شدند و طبق معمول همت و عزم خود را برای کمک به هموطنان سیستانی جزم کردند. در ادامه به گزارشی از اقدامات انجام شده در این باب می پردازیم.
در ابتدا اطلاعیه شماره ۱ جمع آوری کمک های مردمی جهت ارسال به مناطق سیل زده ابلاغ شد. در این اطلاعیه آمده است:
دیزبادی های عزیز،
با سلام و درود
بی شک حادثه تلخ وقوع سیل در استان سیستان و بلوچستان و مصائب بوجود آمده برای هموطنانمان، برای همه ایرانیان رنج آور و اندوه بار است ،لذا شایسته است، همانند پیوندمان با حادثه دیدگان زلزله کرمانشاه و سیل گلستان که حاصل آن، اعزام کاروان های همدلی بود ،دیگر بار آنچه در توان داریم به صحنه بیاوریم تا مرهمی باشیم هر چند اندک بر آلام هموطنانمان.
در همین راستا خانه هلال دیزباد با همکاری شورای اسلامی و دهیاری دیزباد در نظر دارد تا نسبت به جمع آوری کمک های اهالی .
و ارسال آن به مناطق سیل زده با همکاری و هماهنگی با جمعیت هلال احمر شهرستان نیشابور ،اقدام نماید ، لذا از کلیه هم ده دیاران تقاضا میشود اقلام مورد نیاز را که در ذیل به آن ها اشاره شده است حداکثر تا تاریخ سه شنبه 8 بهمن ماه به نشانی های اعلام شده ارسال و تحویل فرمایند :
مشهد : مرکز شماره ۱: رضاشهر- دهخدای ۷-پلاک ۲۵۶-زنگ چهارم - خانم شهین میرشاهی و جناب آقای غلامعلی رحمانی تلفن: ۰۹۱۵۱۱۰۶۴۹۹ / ۰۹۱۵۱۰۷۷۹۵۶
مرکز شماره ۲:بلوار معلم - معلم ۴۲ -نرسیده به چهارراه اول -دفتر بیمه پارسیان - آقای محمد شریف خافی تلفن: ۰۹۱۵۵۱۲۸۵۱۷
مرکز شماره ۳ :آب و برق- شقایق ۱۱ پلاک ۳۷- آقای کریم میرشاهی تلفن: ۰۹۱۵۵۲۱۵۹۳۷
مرکز شماره ۴ -نیشابور : بلوار غزالی-غزالی ۵-پلاک ۵۶ آقای ابراهیم میرشاهی تلفن: ۰۹۱۵۹۵۲۰۲۸۳
مرکز شماره ۵ دیزباد بالا:یگان حفاظت - آقای مهدی آفرین تلفن: ۰۹۱۵۵۲۵۲۷۹۲
اقلام مورد نیاز مناطق سیل زده :
۱- وجه نقد ( توسط خانه هلال صرف خرید اقلام خوراکی و بهداشتی می شود)
۲-پتوی نو
۳- انواع کنسرو (بجز تن ماهی )
۴- اقلام بهداشتی
ضمنا کلیه دیزبادیهای عزیزمقیم خارج از کشور در صورت تمایل می توانند کمک های نقدی خود رادر هماهنگی با یکی از مراکز اعلام شده در فوق، اهدا کنند.
از کلیه عزیزانی که این اطلاعیه را مشاهده نموده اند تقاضا میشود متن آن را در سایر گروههای دیزبادیها به اشتراک بگذارند.منتظر کمک های سخاوتمندانه شما هستیم.
روابط عمومی خانه هلال دیزباد